Müzik Hakkında:

​

Çember, yıkım, dönüşüm ve iyileşme temalarını bir döngü içinde ele alır. Eser, iyileşmenin yaşamın özüyle iç içe geçtiği kadim geleneklerden, özellikle de şamanik öğretilerden ilham alır.

 

Bu geleneklerde iyi olma hâli, birey, toplum ve doğa arasındaki hassas dengenin sürekliliğiyle tanımlanırdı. Müzik ve ritüel ise hastalık ya da sıkıntı dönemlerinde bozulan bu uyumu yeniden kurmada merkezi bir rol üstlenirdi. Buna karşın, modern yaşamın durmak bilmeyen hızı, her gün bireysel ya da toplumsal düzeyde yaşadığımız ya da tanıklık ettiğimiz yıkıcı olayları sindirebilmemiz için bizlere çoğu zaman yeterli alan tanımaz.

 

Eser dört bölümde gelişir. İlk bölümdeki ferah ve özgür ruh hâli, ikinci bölümde kaotik ve isyankâr bir tonla kesilir. Bunu takip eden üçüncü bölüm, içe dönerek dinleyiciyi şefkatli ve onarıcı bir alana yönlendirir. Bu bölümün merkezinde, iyileşme ve denge arayışını kutsayan kadim geleneklerin yankısı olarak bir şamanik ezgi belirir. Dördüncü bölüm ise müziği daha coşkulu bir noktaya taşır ve yolculuğu tamamlayarak çemberi kapatır. Ancak bu kapanış, başlangıç noktasına dönüş değil, yolculuğun şekillendirdiği daha derin bir dengeye varıştır.